Sanat, kişi­sel, fel­sefi, sosyal ve temel poli­tik soru­ları ele almamızı sağlar. Sanat anlık deney­imin öte­sine geçer ve yeni anlam ufu­kları ve deneyim alan­ları açar. UNESCO’nun ifa­de­si­yle insan, sanatı yar­atma ve yor­um­lama beceri­si­yle kendi sınırl­arını aşar. Anayasa’da yer alan sanat özgür­lüğü sana­tın geliş­me­sini sağlar. Sana­t­sal özgür­lüğün kor­un­ması özgür bir toplum için şart­tır. Sanat şaşır­tıcı ola­bi­lir. Sanat eser­leri hoş­nut­suz­luğa neden ola­bi­lir. Bunun için tekrar tekrar sor­gu­lanıp yor­um­lan­maları ve eleş­ti­rel tar­tış­malarla karşı karşıya kal­maları gere­ki­yor. Ancak sana­t­sal özgür­lük, grup bağlan­tılı insan düş­m­an­lığını ört­bas etmek için kul­lanıl­m­amalı­dır. Kül­tür kur­um­ları ve kül­türel etkin­li­k­ler­den sor­umlu olan­ların aynı zamanda kül­türel poli­tika açısın­dan sor­um­lu­lu­kları da bulunmaktadır.