Çeşit­li­liğin tanın­ması özgür demo­kra­si­nin olmazsa olma­zı­dır. Bu, gün­lük etki­leşim­lerde hoş­görü, tak­dir ve say­gıya yan­sır. Çeşit­li­lik aynı zamanda çok ses­li­lik anlamına gelir ve far­klı ses­leri algılayıp cid­diye alma, onları duy­urma ve kendi haya­tını tek ölçüt yap­mama sor­um­lu­luğu anlamına gelir.

Alman tarihi nede­ni­yle eyalet­le­rin yanı sıra şehir­le­rin, ilçe­le­rin ve mahal­lele­rin kül­türel çeşit­li­liği de ayrı bir önem taşıyor. Bu, dilin yanı sıra özel kül­türel ifade­ler, çok çeşitli kül­tür yel­pa­zesi ve büyük maddi ve somut olma­yan kül­türel miras zen­gin­liği için de geçer­li­dir. Toplu­mu­mu­zun çeşit­li­liği sana­t­sal ifade­le­rin çeşit­li­liğine de yan­sım­akta. Bu, sana­t­çıların ve Almanya’da yaşa­yan tüm ins­an­ların ulus­lara­rası değişimi ile vücut bulur. Almanya’daki kül­türel çeşit­li­lik, burada sür­günde yaşa­yan ins­an­ların kül­türünü de kap­sam­akta. Kül­tür, Almanya’da yaşa­yan tüm ins­an­ların aidiy­e­tine önemli bir katkı sağlam­akt­a­dır ve toplu­mu­mu­zun dokusuna uyum sağlan­masını ber­a­berinde getirir. Kül­türel çeşit­li­lik daha fazla tar­tış­malara, hatta bazen yeni çatış­malara yol aça­bi­lir. Bu, çeşit­li­liğin için­deki dina­miği­nin bir par­çası­dır. Ancak sanat ve kül­tür dışlayıcı ola­rak kullanılmamalıdır.

Çeşit­li­lik içinde uyum saygı, hoş­görü ve karşılıklı takd­irle gelişir. Bu da Almanya’da yaşa­yan her­ke­sin özgür, demo­kra­tik toplu­mu­muza ait olmasını sağlar.